De kracht van vergeving

Na de zomervakantie schreef ik een blog over de kracht van onzekerheid. Er schuilt echter ook een grote kracht in vergeving. Het verhaal: zo’n 12 jaar geleden heb ik een whiplash gekregen door een dom ongeval. Vriendlief besloot de mogelijkheden van onze Subaru Impreza te laten zien aan een vriend. Nietsvermoedend (?) zat ik op de achterbank heerlijk te genieten van een zak drop. Voor ik het wist werd ik van de ene naar de andere kant van de auto geslingerd. Het resultaat van hard optrekken, stuur omgooien en geen gordel dragen. “Waarom had je de gordel niet om?” Eigen schuld dikke bult?!

De whiplash had een behoorlijke impact op mijn gesteldheid. Zowel lichamelijk als geestelijk. Ineens had ik een beperking. Een lichamelijk mankement dat me hinderde en waar ik niet om had gevraagd. OK, ik had de gordel moeten dragen, daar hadden ze een punt. Maar er is toch ook zoiets als zorgen voor elkaar? Nu moet je weten dat we wel vaker van dit soort raceacties samen ondernamen. En ik genoot ervan! Het verschil was dat ik toen voorin zat, op de bijrijdersstoel. Altijd een gordel. Ja dan wel.

Een paar jaar lang pendelde ik van de ene naar de andere specialist. Om uiteindelijk alles weer te kunnen doen wat ik daarvoor ook deed. Alleen het lukte niet. Het vechten leverde me alleen overspannen nek- en rugspieren op. En mentale onrust. 

De eerste doorbraak in mijn herstel ontstond tijdens de gesprekken die ik voerde met mijn toenmalige coach. Zij begreep mijn gevecht, doordat ze eenzelfde soort proces had meegemaakt. Uiteindelijk accepteerde ik mijn beperking. Was ik in staat het gevecht los te laten. Ik leerde luisteren naar mijn lichaam. En leerde mijn grenzen kennen. Mijn mantra werd: “Ik doe wat ik kan en focus niet op wat ik niet (meer) kan”. En gek genoeg bleek ik steeds meer te kunnen.

Van huis uit heb ik meegekregen dat vergeving een groot goed is. Nooit irritatie, wrok of andersoortige gevoelens opkroppen, maar ze bespreekbaar maken en de ander vergeven. Maar hoe lastig is de praktijk? Er bleef iets knagen.. Niet altijd bewust, veelal onbewust. Misschien herken je dit: “Wat als..” Had ik mijn vriend echt vergeven? Ja! Alleen ontdekte ik dat ik het nog niet had losgelaten. Er was nog iets te doen: mezelf vergeven!

Mijn irritatie of frustratie was niet op hem gericht, maar op mezelf. Ik ben verantwoordelijk voor de keuzes die ik maak. En ik had ervoor gekozen de gordel niet te dragen. Dat kan ik nooit een ander kwalijk nemen. Toen ik me hiervan bewust werd kon ik pas mezelf vergeven.

Volledig-vergeving-leven is compleet anders dan het uitspreken van drie woorden ‘Ik vergeef je’! Hier gaat het om echt loslaten. Dat kan alleen als je ook jezelf vergeeft. Het was een geestelijke én lichamelijke bevrijding toen ik ook deze “Wat als..” echt kon laten gaan en mijn energie weer voluit kon stromen. Zowel in mezelf als de relatie.

Tot slot
In deze blog heb ik een persoonlijk voorbeeld gedeeld over de kracht van vergeving. Ongetwijfeld heb je zelf ook situaties waarin vergeving een rol speelt of heeft gespeeld. Zou je deze situaties in het commentaarveld hieronder met me willen delen? Ik ben benieuwd.

En wil jij net als ik leren je energie voluit te laten stromen? Beter leren omgaan met tegenslagen, frustratie, pijn of verdriet? Op mijn site www.vriebalance.nl kun je gratis mijn e-Guide ‘Word regisseur van je eigen leven’ downloaden of meer blogs lezen (Contact/Inspiratie).

Vond je dit blog nuttig? Laat het me svp weten. En delen met je netwerk waardeer ik zeer! Voor jou een kleine stap, voor mij een groot effect!