Ik gun je stress

Oeff… controversieel!? Laat me je het uitleggen… enige tijd geleden heb ik zeven gouden tips gedeeld over veerkrachtontwikkeling. Misschien weet je het nog. Veerkracht tip 3: Ik leer luisteren naar mijn lichaam.

Afgelopen woensdag raakte ik flink geblesseerd aan mijn knie. Zomaar uit het niets… Hmmm, eerlijk is eerlijk , met al die trainingskilometers in voorbereiding op een marathon voel je hier en daar wel eens wat pijntjes. Gewoon negeren. Hoort erbij..!?

Het was die woensdag nog exact anderhalve week tot ik de marathon van Leiden ga lopen. Paniek!! Een fysiologische stress reactie treedt op als ik de fysio hoor zeggen: “Minimaal een week rust en dan kijken we verder. Hoe graag wil je die marathon lopen?” Ik voel mijn middenrif samentrekken en heel even wordt me de adem ontnomen. Mijn overlevingsmechanisme (vechten) neemt het over.. “Graag! Heeeel graag”, zeg ik! 

Een dag na deze alarm fase komen de vragen. Ik vraag me af waarom het lopen van die marathon zo belangrijk voor me is. Ik heb nog geen startbewijs. Alleen het plan en het vooruitzicht van het lopen van mijn tweede marathon.. Wat wil mijn lichaam me vertellen? Immers : het lichaam volgt de geest (of andersom)! En mijn geest zei: Ontspan!

“It is not stress that kills us, it is our reaction to it”
~Hans Selye

Afgelopen vrijdag was voor mij een bijzonder ontspannen dag. In de prachtige omgeving van de Lemelerberg heb ik genoten van de zon, de natuur, de stilte, de wandeling, het eten en het gezelschap. Wandelen was me gelukkig niet ontraden ;). Ons gesprek werd er één met de duur van een ultra-marathon en dat leidde tot prachtige inzichten.

Ondernemend zijn is echt iets anders dan ondernemer zijn. Het ondernemerschap vereist andere vaardigheden en je doet het voor eigen rekening en risico. Veiligheid heeft plaatsgemaakt voor onzekerheid. Ofwel , de grens van het onbekende. Deze grens van het onbekende kan onzekere gedachten en/of gevoelens oproepen. Hoppa ! …de overlevingsmechanismen treden in werking.

Het willen lopen van deze marathon is voor mij de prachtige weerspiegeling van één van mijn overlevingsstrategieën: controle willen houden . Gek genoeg was het juist dit mechanisme dat ik met mijn stap naar het zelfstandig ondernemerschap volledig dacht te hebben losgelaten. Hoe naïef kon ik zijn? Overlevingsmechanismen horen bij ons. Ook bij mij.

Ons lichaam is een schatkist. Het biedt een ‘geheime’ toegang tot nieuwe ontdekkingen, vergeten verhalen en (onverwerkte) emoties. Het lichaam vormt de basis van waaruit je contact maakt. Het lichaam liegt niet! Dus… koester die fysiologische stress reacties!! Wees nieuwsgierig naar wat jouw lichaam je wil vertellen en ontdek jouw eigen overlevingsmechanismen. Ga je vechten of vluchten?

Tot slot
Als je denkt dat de inhoud van deze blog ook voor anderen interessant kan zijn, geef dan een duimpje omhoog of deel het bericht via social media. Hoe meer mensen we bereiken hoe sneller we stress uit de taboe sfeer halen.