Uit de praktijk, voor de praktijk
Laatst was onze ketel kapot. OMG het leek wel een sauna in huis. De kachel bleef maar doorstoken… Normaal gesproken hou ik wel van wat warmte. Warmte geeft mij een comfortabel en ontspannen gevoel. Maar deze temperaturen in huis waren abnormaal hoog. Dus de storingsdienst gebeld…
Ik kreeg een uiterst vriendelijke mevrouw aan de lijn die gelukkig begrip had voor mijn situatie. Rustig leidde ze me door een aantal vragen om te proberen of we de ketel toch weer ‘normaal’ werkend konden krijgen. Helaas. Geen succes. “Mevrouw, ik stuur één van onze monteurs”. Geweldig!
Over klant service gesproken… De monteur kwam al binnen een uur. Het was overduidelijk dat deze monteur liefde had voor zijn vak. De manier waarop hij binnenkwam, de manier waarop hij mij uitlegde wat er aan de hand was. En natuurlijk het feit dat hij mijn probleem snel kon oplossen.
Een kop koffie had deze meneer wel verdiend! Tijdens de koffie raakten we in gesprek over ons werk en dat wat ons drijft in ons vak. Hij vertelde me dat hij nog elke dag geniet van zijn job, maar niet altijd van alle randzaken. Zo was zijn bedrijf inmiddels in de zoveelste fusie beland…
Ik vroeg hem wat voor hem het allerbelangrijkste in zijn werk was. En weet je wat hij zei? Arbeidsvreugde.
Arbeidsvreugde bestond voor deze monteur uit drie dingen:
- passie voor het vak
- wederzijdse verbinding
- waardering
De passie voor zijn vak was duidelijk. Dat straalde er aan alle kanten vanaf. Wederzijdse verbinding vroeg om een verdieping. Een paar vragen verder werd het me duidelijk.
De klant staat voorop! Als medewerker vind hij het belangrijk om serieus te worden genomen. Dit heeft te maken met zijn betrokkenheid en de verbinding die hij met het bedrijf is aangegaan, zo liet hij me weten. Als de organisatie een hele andere klantvisie zou hebben dan de visie die hij heeft, dan heeft hij daar last van bij de klant. Zijn beleving van vakmanschap komt dan in het geding. Door de vele fusies werd die verbinding vanuit de organisatie naar de werkvloer niet altijd meer door hem ervaren. Dit kwam volgens hem door gebrekkige en (te) trage communicatie.
Een oplossing had hij ook: Eerder en sneller met medewerkers communiceren. Met andere woorden de medewerkers eerder en sneller in besluitvormingsprocessen betrekken. Daarnaast ziet hij graag een focus op de dingen die goed gaan, in plaats van die paar procent die niet goed gaat. Dat werkt stimulerend en waarderend.
De organisatie en de monteur werken daar nu samen aan. Mijn klantervaring is daar duidelijk een voorbeeld van.
Een inspirerend gesprek zo op een maandagmorgen. In een notendop wist deze monteur voor mij de kern in veranderprocessen te raken.
Hoe zit het met jouw arbeidsvreugde? Voel jij nog die passie, wederzijdse verbinding en waardering? Of is het tijd de balans op te maken en/of je verantwoordelijkheid te nemen?
Voel je vrij deze blog te delen op social media als je denkt dat dit interessant kan zijn voor meer mensen in jouw netwerk.